ve üç biter


uzun zaman önce diye başlamak isterdim bugün yazıya çünkü uzun zaman olmuştu, dile kolay tam üç sene!

ilk günkü sınıfı bulma telaşı akıllardan silinmemişken; bugün, üçüncü sınıfın bittiğini söylüyor takvim yaprakları. her şey dün gibi oysa değil mi? ne ara geldik? ne ara gidiyoruz? zaman bir bekleyip dursaydı da anlasaydık ne olduğunu, ne bittiğini! bloga yazdıklarımı okuyorum; sahurda sabun yediğim günler, aldığım en ilginç doğum günü hediyesi, fırçayı kaybedişim! tüm o anlar net ve kesintisiz -sabun yediğimi sonradan farketmiştim tabi-, oysa seneler geçmiş üzerinden!! farkında olmadan da çok mu yaşlandık nedir?!

blogu unutuyoruz! hayatın akışına dalıp iki kelimeyi çok görüyoruz şu sayfalara, üşeniyoruz işte!